ODE AAN DE ALCHEMIST

GLAS
Mijn lieve vriendin Bieke heeft mij een aantal mooie glasvoorwerpen uit het keramiek atelier van haar vader gegeven. Laboratoriumglas, waaronder een paar grote glazen trechters, ronde gebogen glaasjes en zo nog wat mooie voorwerpen. Voor deze mooie glasobjecten heb ik doosjes ontworpen waarop de glazen voorwerpen een nieuwe functie hebben gekregen.

KERAMIST=ALCHEMIST
Een jaar of 10 geleden heb ik een glazuur cursus bij Biekes vader gevolgd, mijn eerste kennismaking met de wondere, complexe en onvoorspelbare wereld van de keramiekglazuren. Glazuren maken is een zeer scheikundig proces, het heeft iets magisch. Net als vroeger de alchemisten die op zoek waren naar goud, is de keramist altijd op zoek naar zijn ultieme werkstuk en glazuur.

GOUD
Sinds die glazuur cursus in 2013 ben ik zelf ook op zoek gegaan naar glazuren die goed passen bij de zwarte klei die ik graag gebruik. Ondertussen heb ik een aantal kleuren in mijn collectie die het best aardig doen. Ik ben echter nog vaak teleurgesteld, dan ontstaan er zakjes en kreukels op plekken waar ik dat eigenlijk niet wil.
Maar wat ik nu probeer is deze onregelmatigheden niet als foutjes te zien, maar juist het goud te zien in deze kreukels en scheurtjes.

In deze serie ‘een ode aan de alchemist’ heb ik deze ‘foutjes’ omarmd, door letterlijk met mijn zelfgemaakt goudverf, van goudpoeder van mijn eigen Bompa, de oneffenheidjes te accentueren.